میگویند آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری که حکایت امروز ماست در بلاد غرب که با ارایه برگ شناسایی متوجه میشوییم اسامی عربی که یدک میکشیم هم خوانی .و همسانیش با اسامی تروریستها و بمب گذارها از یک سو و بعد هم ملیت ایرانی ما و مجبوبیت روز افزونش از سویی دیگر که در مرزها و گذرها و فرودگاها و الخ . برخوردهایی که میشود همه کما بیش آگاهند. همین دو ماه پیش بود با خبر شدم برادر زاده به دعوت دوستان آمریکاییش راهی آنجا شده که تماسی که با برادرم داشتم جویای حال پسرش شدم گفت موقع ورود اورا با این حال که ملیت و پاسپورت آلملنی داشته تنها بخاطر نامش و محل تولدش از دیگر مسافرین جدا نموده یکساعتی پرسش و پاسخ تا اجازه ورود داده اند در صورتیکه این بنده خدا 4 ساله یود که سرزمین پدریش را ترک کرد بعد از آنهم هرگز آنجا را ندیده .
خواندم و شنیدم که همه در فیس بوک گمشده هایشان را پیدا میکنند همین باعث شد گمشده ه های منهم که علاقه به یافتنشان دارم جلوی چشمم صف بکشند و دلیلی منهم وارد آنجا بشوم که مثبت هم بود منسوبینی و دوستانی که بنا بر دلایلی از جمله همین هجرتها ارتباطات مابینمان قطع شده بود حال چتدتایی را یافته ام و جملگی شاد از اینکه همدیگر را پیدا نموده ایم از یکی از همین عزیزان خواستم کسانی که در آلبوم عکسهایش هست من نمیشناسم را معرفی کند و ضمنا اگر از فلانی هم نشانی و آدرسی دارد اطلاع دهد که در جواب سه نفر را که فرزندان کی و چه کسی هستند را مغرفی کرد که اولین بار بود چشمم به جمالشان روشن میشد که در ادامه نوشته بود آن نامی که عکس ندارد همانیست که دنبالش هستی از شادی سر از پا نمیشناختم جمله ایی نوشته ارسال کردم یکروز نکشید عکسی و شماره تلفنی و زان پس ار تباط لاینقطع ما . روزی که با این دوست قدیمی یعد از سالیان دراز تلفنی حرف میزدم نتوانستم جلوی خودرا بگیرم پرسیم قربانت گردم تو که اسمت نه عربی و نه از ایمه اطهار بود این اسم چیه برای خودت انتخاب کردی بنده خدا که غافلگبر شده بود جوابم را انگلیسی گفت و اصرار که خیلی هم اسمم را دوست دارم که باز بر میگشت به ایرانی بودن نام او و تاثیر منفی آن در محل کار وی که مجبوری این نام را انتخاب کرده .همین چیزها که شرحش را دادم مرا پرت کرد به گذشته ها اول دوران بعد از انقلاب که مسابقه ایی بود بین مذهبیون و چپها در نامگذاری فرزندانشان بدون آنکه در نظر بگیرند در آینده این بچه سالها این نام که هویتشان است را باید یدک بکشند بطوری که تمامی بچه ها یاسر سمیه ابوذرو عمار آنطرفیها هم دامون بهرنگ روزبه و . . .در همین بحبوحه بود کسی برای دخترش نامی انتخاب کرده بود گفتم تو دیگه چرا شریعتی را جلو کشید گفتم پس چرا خود دکتر سوسن وسارا یش را فاطمه زینب وکلثوم . . ننامید و پسرش را ابوذر و مظاهرو . . که طرف مدتها با من قهر کرد .
خواندم و شنیدم که همه در فیس بوک گمشده هایشان را پیدا میکنند همین باعث شد گمشده ه های منهم که علاقه به یافتنشان دارم جلوی چشمم صف بکشند و دلیلی منهم وارد آنجا بشوم که مثبت هم بود منسوبینی و دوستانی که بنا بر دلایلی از جمله همین هجرتها ارتباطات مابینمان قطع شده بود حال چتدتایی را یافته ام و جملگی شاد از اینکه همدیگر را پیدا نموده ایم از یکی از همین عزیزان خواستم کسانی که در آلبوم عکسهایش هست من نمیشناسم را معرفی کند و ضمنا اگر از فلانی هم نشانی و آدرسی دارد اطلاع دهد که در جواب سه نفر را که فرزندان کی و چه کسی هستند را مغرفی کرد که اولین بار بود چشمم به جمالشان روشن میشد که در ادامه نوشته بود آن نامی که عکس ندارد همانیست که دنبالش هستی از شادی سر از پا نمیشناختم جمله ایی نوشته ارسال کردم یکروز نکشید عکسی و شماره تلفنی و زان پس ار تباط لاینقطع ما . روزی که با این دوست قدیمی یعد از سالیان دراز تلفنی حرف میزدم نتوانستم جلوی خودرا بگیرم پرسیم قربانت گردم تو که اسمت نه عربی و نه از ایمه اطهار بود این اسم چیه برای خودت انتخاب کردی بنده خدا که غافلگبر شده بود جوابم را انگلیسی گفت و اصرار که خیلی هم اسمم را دوست دارم که باز بر میگشت به ایرانی بودن نام او و تاثیر منفی آن در محل کار وی که مجبوری این نام را انتخاب کرده .همین چیزها که شرحش را دادم مرا پرت کرد به گذشته ها اول دوران بعد از انقلاب که مسابقه ایی بود بین مذهبیون و چپها در نامگذاری فرزندانشان بدون آنکه در نظر بگیرند در آینده این بچه سالها این نام که هویتشان است را باید یدک بکشند بطوری که تمامی بچه ها یاسر سمیه ابوذرو عمار آنطرفیها هم دامون بهرنگ روزبه و . . .در همین بحبوحه بود کسی برای دخترش نامی انتخاب کرده بود گفتم تو دیگه چرا شریعتی را جلو کشید گفتم پس چرا خود دکتر سوسن وسارا یش را فاطمه زینب وکلثوم . . ننامید و پسرش را ابوذر و مظاهرو . . که طرف مدتها با من قهر کرد .
